استاد شکیبایی هم رفت

خسرو شکیبایی هم رفت، نه که نباید می رفت، مرگ کسی که یاد تو معطر به حس نیک از کلام و اثر اوست و حتی در آرام و کنج دلت او را همواره ستایش کرده ای سخت است و گران؛ هنرمندان این امتیاز بزرگ را دارند که یادهای بیشتری را معطر کنند و خسرو شکیبایی برای ما ایرانی ها بی شک چنین بود؛ با جایگاهی کم نظیر. حالا تماشای همه فیلم های شکیبایی بهانه ای بر بهانه های دلتنگی ما خواهد افزود ...
شکیبا باش , چاره ایت نیست
به این امید که باز خواهد رفت
و کسی دیگر
شاید یکی خسرو
که باز بیاید و باز ...
مشق زندگی کند و شکیبایی




روحش شاد